Erg veel mensen die een vorm van stip in de bak hebben grijpen naar middelen zonder te weten wat de werking van het “medicijn” zal zijn op de stip of op de bewoners van het aquarium. Omdat men vaak relatief snel moet handelen is de voorbereiding niet ideaal en meestal zijn de juiste materialen niet voorhanden. Sommigen van ons zoeken via het internet nog snel wat informatie op en gebruiken dit vervolgens als leidraad ter bestrijding van de stip.
Wat is stip eigenlijk?
Witte stip is een naam die wij Nederlandstalige hebben gegeven aan de parasieten in zowel zoetwater als zeewater welke witte plekjes veroorzaken op de lichamen van onze vissen. In zeewater onderscheiden we 2 soorten stip namelijk:
1- Oodinium ofwel fijne stip (dinoflagelaat), minder dikke celwand dan Cryptocarion dus nog gevoeliger voor uv-c. Snelle levenscyclus dus snelle verspreiding.
2- Cryptocarion ofwel grove stip (ciliaat/trilhaardietrje)
Sommige bronnen hebben het over 3, 4 of zelfs 5 stadia voor deze beiden parasieten, voor ons zijn er echter maar 3 van belang namelijk;
1 Vrij zwemmende larve stadium (maximaal 1 dag opzoek naar gastheer)
2 Recent vastgezette larve stadium (leeft 3-7 dagen op de vis, laat los en gaat op de bodem naar volgende fase)
3 Volwassen (deelbare) stadium (leeft langer op de bodem waar het zich vermenigvuldigd)
De preventieve bestrijding:
Maar het belangrijkste is misschien wel het goed (lees vaak en afwisselend) voederen van onze vissen. Hierdoor hebben de dieren genoeg energie om te vechten tegen de parasieten. Het gebrekkig voeren van onze dieren kan indirect ook al een oorzaak zijn van een stipuitbraak.
Visaquaria hebben door onderlinge agressie bij het inbrengen van nieuwe dieren vaak last van stip. Desondanks verliezen zij veel minder dieren aan stip dankzij het vaak betere voerbeleid.
Vissen zijn immers erg tolerant voor vervuild water en dus word er meestal veel meer gevoerd, wat resulteert in stevige dieren met genoeg reserves.
Vissen zijn immers erg tolerant voor vervuild water en dus word er meestal veel meer gevoerd, wat resulteert in stevige dieren met genoeg reserves.
Een quarantaine bak is natuurlijk de meest ideale tussenstap voor een nieuw aangekochte vis of een ziek dier. Het dier kan met medicijnen worden behandeld zonder dat het hele aquaria en vooral de organismen in het levend steen hier last van hebben. De vis in de quarantaine bak kan goed worden geobserveerd en desnoods kan er snel worden ingegrepen. Dit in tegenstelling tot een zieke vis in een volledig ingericht aquarium, welke vaak niet te vangen is.
Een quarantaine bak kan erg simpel zijn, voor vissen tot een lengte van ongeveer 10 cm is meestal een 50 liter aquarium perfect geschikt. Zorg dat de zijwanden donker zijn geschilderd zodat het dier de illusie heeft niet in open water te zwemmen maar bij het rif is. Enkele pvc buisjes of een kapotte bloempot kan als hol worden gebruikt zodat de vis wat rust krijgt en zich kan terug trekken. Doordat de vis geen andere bewoners ziet zal deze namelijk continu denken dat er gevaar dreigt, en alle andere dieren ook in het rif verstopt zitten.
Een klein (water of lucht) pompje voor de stroming en een klein verwarmingselement zorgen voor de juiste temperatuur en waterbeweging (=zuurstof). Bij een behandeling met medicijnen is een biologisch filter vaak af te raden, er kan in dergelijk kleine quarantaine bakjes het best gewoon veel ververst worden. 50% per dag is meestal dan wel nodig, medicijnen moeten dus ook worden nagedoseerd. Indien de vis nieuw is aangekocht en nog geen uiterlijke ziekte verschijnselen vertoont is behandeling nog niet nodig en kan het aquarium mogelijk meedraaien op het grote aquarium. Dit zorgt ervoor dat de nieuwe vis went aan de watersamenstelling en het aangeboden voer. De nieuwe vis komt zo weer op kracht en kan enkele weken later fitaal in het grote aquarium worden losgelaten. Dergelijk gewende dieren overleven veel vaker en zorgen voor minder uitbraken van parasieten.
Toch een uitbraak?

Toch kan er gelukkig ook veel gedaan worden zonder dat er eerder genoemde medicamenten gebruikt hoeven te worden. De bekendste is misschien wel het gebruik van knoflook. Het wordt zowel fijn geperst of als hele teen in de bak gehangen als ook door het voer gemengd. Ondanks dat algemeen bekend is dat (knof)look een kiemverdrijvende werking heeft betwijfel ik of het wel een groot verschil maakt in de bestrijding van stip. Maar het spreekwoord: “Baadt het niet, schaad het niet”. zal hier zeker op gaan.

Ozon kan dezelfde functie als uv-c hebben, namelijk het doodbranden van parasieten, wel zijn daar behoorlijk hoge dosissen voor nodig en daaraan word de hele bak blootgesteld. Gebruik dit altijd voorzichtig.
Tips voor het verwijderen van de bodem.:
Hevel de bodem er zo volledig mogelijk uit zonder veel stof op te dwarrelen. Wil je het zand bewaren om enkele weken later er weer terug in te brengen denk er dan even over na hoe je dit het beste kunt bewaren! (fijn zand is duur!)
Hevel je het zand in een ton dan kun je het daarin mooi wassen met het meegehevelde water uit de bak. Je zou ook osmose water kunnen gebruiken, het zand zal er alleen maar schoner van worden maar het kan voor meer afsterven van micro leven
in de bodem zorgen. Vervolgens kun je het rustig enkele weken bewaren indien je het in schoon aquariumwater bewaard en dit op temperatuur houd. Liefst ook af en toe verdampt water aanvullen om het zoutgehalte enigszins normaal te houden.
Zorg ook voor stroming/beluchting zodat het niet gaat rotten. Heb je een dikke laag zand in de bewaarbak/emmer roer het zand dan elke week een keer door zodat er niet alsnog zuurstof loze ruimtes in de bodem ontstaan.
in de bodem zorgen. Vervolgens kun je het rustig enkele weken bewaren indien je het in schoon aquariumwater bewaard en dit op temperatuur houd. Liefst ook af en toe verdampt water aanvullen om het zoutgehalte enigszins normaal te houden.
Zorg ook voor stroming/beluchting zodat het niet gaat rotten. Heb je een dikke laag zand in de bewaarbak/emmer roer het zand dan elke week een keer door zodat er niet alsnog zuurstof loze ruimtes in de bodem ontstaan.
Een 2e optie is om het zand indien je dit grondig hebt gewassen te laten drogen. Doe dit wel in een bak waar onderin gaatjes zitten zodat al het water eruit kan lopen (een grote handdoek of filterzak werkt ook perfect). Hierna kun je het lang bewaren. Nadeel is dat leven dat toch nog in het zand is blijven zitten afsterft en bij her ingebruikname kan dit voedingstoffen aan de bak weer afgeven, fosfaat opbouw in substraat (zand en steen) is een grote oorzaak van rode flap (cyano). Regelmatig bodembedekking uit de bak halen en spoelen is dus nooit onverstandig.

Foto: Germain Leys - Anampses chrysocephalus & Paracanthurus hepatus.

Foto: Germain Leys - Anampses chrysocephalus & Paracanthurus hepatus.
Conclusie: Gebruik geen medicijnen in een aquarium met koralen, hevel de bodem er zo voorzichtig mogelijk uit (stroming tijdelijk uit), en plaats een uv-c lamp. Voer vaak en afwisselend.