Dus eerst zal ons bicarbonaat verbruikt worden en de pH blijft voorlopig nog stabiel. Was tijdens de opstart een waarde van KH = 10 tot 15 geen rariteit, enkele weken later kan de kh door het voeden van het systeem al behoorlijk zijn gedaald tot bijvoorbeeld een kh van nog maar 6 of 7. Zolang er in de hoofdzaak bicarbonaten beschikbaar zijn zullen de zure H+ protonen niet op de weegschaal terecht komen en onze pH zal toch in de buurt van 8,2 blijven.
Moraal van het verhaal is: de KH boven de 6 dan is je pH ook in de buurt van gewenste 8.2 en hoef je je over de pH geen zorgen maken (tenzij er een CO2 overschot kan zijn door bijvoorbeeld slechte beluchting of stilstaandwater aan het oppervlak van het aquarium. Ook een verkeerd afgestelde kalkreactor kan de oorzaak zijn.
Bij de meeste rifaquaria is door de regelmatige waterverversing de aanvoer van "verse" bicarbonaten voldoende. Ook zullen de zuur- makende H+ protonen een aantrekking hebben op kalkhoudende gesteenten. Dat verschijnsel is goed bekend wanneer een druppel zuur op een kalkhoudende steen valt. Het zuur lost de steen op en de druppel verdwijnt! In beperkte mate is dat ook zo in ons aquarium. Op voorwaarde echter dat de stenen (of het koraalzand in de filter) niet bedekt zijn met een laagje bacteriën of andere beschermende stoffen. Dat is in de praktijk meestal wel het geval.
