Portaalsite voor de échte zeeaquariaan

Calcium speelt een belangrijke rol in de skelet- en tandopbouw van alle gewervelde en van vele ongewervelde dieren, onder de vorm van calciumcarbonaat en calciumfosfaat. Daarom moet op geregelde tijdstippen het calciumgehalte bepaald worden. Met de testkits van Salifert en Red Sea bestaat reeds enige ervaring. Let op bij gebruik van testkits voor calciumbepaling, ze moeten geschikt zijn voor zeewater. Heelwat testkits ervaren alle 2 waardige ionen o.a. magnesium en strontium als storende factor.

Wanneer je regelmatig aan waterverversing doet, geen zeer groot verbruik van calcium hebt en je zoutgehal­te 35 ‰ is, dan ­zal het calciumgehalte niet onder de 400 mg/l dalen. 95 % van de zeeaquarianen zijn in dit geval !Waarden tussen 380 mg/l en 450 mg/l zijn binnen de meetfouten van de meeste testkits! Minder dan 340 mg/l wijst op een afwijking groter dan 20 % t.o.v. de natuurlijke waarde op de riffen.

Er zijn methoden om terug op 420 mg te komen, zie verder. Aandacht voor mogelijke verwarring bij zeeaquarianen: HARDHEID of GH (vroeger de totale hardheid genoemd). Vraag: Geeft dat getal aan hoeveel calcium er in het water aanwezig is? NEEN ! GH is een getal dat je vertelt hoeveel magnesiumzouten + calciumzouten + nog enkele andere zouten (van 2 waardige ionen of aardalkali - elementen) er als verbinding aanwezig zijn in het water.

Deze som is in de buurt van 360° en aan hardheid of totale hardheid hebben wij zee aquarianen geen boodschap. Stadswater uit uw regio kan tussen de 10° en 30° graden hebben (GH). Demi of osmosewater heeft 0°GH. De GH testkits vinden een toepassing in het zoetwater.