Portaalsite voor de échte zeeaquariaan
Zoeken op de site
Sponsors
Partners
Het stekken van echte leders
Het stekken van echte leders.
Enkele Sommige Lobophytum en Sinularia soorten worden door sommigen ook wel eens vingerleders genoemd, ook al is een van de meest bekende soorten de Sinularia dura (vroeger wel Lobophytum crassum genoemd), beter bekend als 'kroepoek'leder. Het ongelooflijk uitgebreide en diverse arsenaal aan soorten en verschijningsvormen maakt het zelfs voor specialisten soms quasi onmogelijk te bepalen welke soort/vorm er soms bedoeld wordt. De hieronder besproken lederkoralen worden dan ook respectievelijk Lobophytum sp. en Sinularia sp. genoemd, 100 % garantie over de soortnaam van de eerste kan er sowieso niet gegarandeerd worden... "don't shoot the pianoplayer"..... 
Lobophytum sp.
Dit is voor vele aquarianen één van de favoriete lederkoralen: zeer sterk, variabele verschijningsvormen maar als je ten volle wenst te genieten van zijn schoonheid is, naast een goede waterkwaliteit, ook een stevige belichting en een sterke stroming noodzakelijk. Alleen dan zullen grote poliepen in vol ornaat uitstaan en bovendien in een vrij 'compacte' verspreiding. Hiermee wordt bedoeld dat met een sterke stroming het koraal wat meer gedrongen zal staan zodat de poliepen heel dicht bij mekaar geplaatst zijn: van ver kan het er op lijken dat het stevige koraal een witte vacht heeft. De poliepen kunnen dan een zodanig groot voorkomen hebben dat men van op meer dan 1 meter afstand, zonder veel moeite het aantal tentakels van één poliep kan tellen...
Ondanks het robuuste karakter van een Lobophytum sp., is het niet echt gemakkelijk om zonder moeite dit koraal te vermeerderen. De hieronder aangehaalde methode is als basis ook geldig voor de meeste andere 'klassieke' lederkoralen zoals de Sarcophyton soorten.
Hiervoor wordt opnieuw met een heel scherp mes (bij voorkeur een scheermes of scalpel) een stuk van het koraal afgesneden. Tracht in één beweging te werken en niet heen en weer te zagen, op die manier worden scheuren in het weefsel en daarmee ook mogelijke infecties zoveel mogelijk vermeden. Door de taaie weefselstructuur van het koraal zal het mesje niet al te lang meegaan... Als het afgesneden stuk voldoende groot is (bvb 10 cm), kan het nadien probleemloos nog eens in twee verdeeld worden. Deze manier van stekken wordt verkozen boven allemaal kleine stukjes van het moederdier te halen, aangezien we op die manier meer stress toebrengen en risico's op infecties verhogen.
Het stekje wordt dan zodanig tussen twee stukjes levend steen geplaatst, dat er voldoende 'levend materiaal' kan uitgroeien. Met twee elastiekjes rond de steentjes wordt het koraal tussen de steentjes geklemd zonder dat het de elastieken raakt. Op deze manier duurt het enige tijd totdat de Lobophytum sp. echt vastgroeit op de steentjes. Wanneer, na een drie- of viertal weken, het stukje koraal vastgegroeid is, verwijder dan één van de steentjes. Waarom het gepruts met 2 steentjes? Indien men zou werken met één steentje en met een elastiek rechtstreeks rond het koraaltje, dan vindt men gegarandeerd na enkele dagen twee stukjes koraal die de bak rond dwarrelen… inderdaad, afgesnoerd en doorgesneden door het elastiekje.
De Lobophytum op de foto's is omwille van zijn schitterende grote witte poliepen een gewild lederkoraal. Een must voor de liefhebber van zachte koralen en een mooie aanwinst in het aquarium voor de liefhebbers van een gemengde bakken. Het nadeel van het stekken van deze soort is, dat wanneer er aan gesneden wordt, het koraal voor een langere tijd (in sommige gevallen zelfs 2 tot 3 weken duren) dicht blijft.
Sinularia sp.
Een andere goed bruikbare methode om vele lederkoralen te stekken is door middel van de 'tandenstokertechniek'.
Hiertoe neemt men een tandenstoker en knipt men deze in twee delen, waarbij het kortste gedeelte (de korte priem) ongeveer 1,50 cm lang is. In de stekstenen wordt een gaatje geboord van een diameter ongeveer anderhalve keer de diameter van de priemen. De korte priem deel wordt in dit kanaal geduwd met de scherp punt naar boven. Door de voet van het afgesneden stukje lederkoraal wordt het langere deel van de tandenstoker (de lange priem dus) geprikt. Let erop dat de lange priem zo aangebracht wordt dat er zich rondom minimaal ongeveer 1 cm weefsel bevindt: zoniet kan het weefsel scheuren en kan de stek verloren gaan.
Vervolgens wordt het geheel op en in elkaar geprest zodat de twee punten van de tandenstoker mekaar opspannen in het steentje. Daarna wordt de Sinularia stek wat verder over de opgespannen priemen geschoven totdat hij aansluit op het steksteentje. Indien alles goed verlopen is kan men na een kleine twee weken laten rusten, het vingerledertje perfect op de steen zien staan pronken. Bij Sarcophyton soorten (de 'paddestoelleders') is deze manier minder geschikt omdat ze minder gemakkelijk 'pakken' op het steentje dan de meeste andere stevige lederkoralen.
Bij leders is het trouwens altijd mogelijk de afgesneden stukken te behandelen met een isobetadine® oplossing teneinde allerhande infecties te vermijden. Dit is zeker aan te raden indien men door omstandigheden het met -al dan niet volledig- afgescheurde delen moet stellen in de plaats van met mooie, bijna chirurgisch verwijderde stekken. Hiertoe baseren we ons op de isobetadine® behandeling die vaak toegepast wordt om onze koralen te behandelen bij allerhande kwaaltjes.
In gedestilleerd water wordt de iodiumoplossing opgelost aan een concentratie tussen de 0,5 en 2 ml per liter. De keuze van de concentratie hangt af van de lokale omstandigheden: heeft men nog nooit problemen gehad en wil men dit louter preventief doen, dan kiest men best voor de laagste concentratie.
Zijn er reeds vele stekken verloren gegaan door wat het best als een infectie kan omschreven worden, dan kiest men voor een oplossing in de regionen van de hogere concentraties. Met een wattenstaafje (verwijder loszittende wattenplukken) wordt de oplossing (op temperatuur van het aquariumwater) boven water op de wonde gedept en laat men ze even intrekken. Vervolgens brengt men de stek terug in het 'stekkenbad' en gaat men verder met de stekprocedure. Hou er wel rekening mee dat deze extra handeling de vastgroeitijd best wel kan verlengen.
Inloggen
Registreren
Foto van de maand
Een koppel Rainfordia opercularis in het kweekaquarium van De Jong Marinelife tijdens het bezoek van het ReefSecrets-team in april 2012
Foto: Patrick Scholberg