Portaalsite voor de échte zeeaquariaan
Zoeken op de site
Sponsors
Partners
Het stekken van ledergorgonen
Het stekken van ledergorgonen.
Gorgonen komen voor in 2 grote groepen: de eerste groep behoort tot de subordo Scleraxonia, terwijl de tweede groep tot de subordo Holaxonia behoren. Beiden zijn onderverdelingen van de ordo Alcyonaceae, dewelke deel uitmaken van de subclassis Octocoralia. Typisch voor deze Octocoralia is dat de poliepen acht of een veelvoud van acht tentakels hebben. De 'gorgonenonderordes' hebben als gemeenschappelijk kenmerk een centrale flexibele as, die ook weer voor een taxonomisch verschil zorgt: bij de Scleraxonia is de centrale as tweelagig terwijl de Holaxonia een drielagige centrale as hebben. 
Alhoewel gorgonen fijne, stijve maar flexibele interne skeletten hebben met een houttextuur en -uitzicht zijn deze in feite opgebouwd uit sclerites die al dan niet ingebed zijn in een gorgoninematrix (eiwit typisch voor gorgonen) en al dan niet gecalcificeerd zijn. Ook al zijn de Holaxonia-assen drielagig, toch zijn ze over het algemeen zachter en flexibeler (ergo minder calcificatie). Tot de Scleraxona behoren onder andere de Briareum en Erythropodium soorten, terwijl de Holaxonia de meeste voor het aquarium geschikte gorgonensoorten bevatten.
Hoewel er sommige gorgonen zijn die zich als niet-vertakte en encrusterende (groeien als een 'matten' over het substraat heen) kolonies ontwikkelen (cf. de hierboven vernoemde Scleraxona-soorten), vertonen de meeste soorten een lange, vertakkende groeivorm.
Let er wel op dat sommige gorgonen uiterst moeilijk in aquariums degelijk en op een verantwoordelijke manier in leven te houden zijn aangezien ze hoofdzakelijk planktonisch voedsel vereisen. Jammergenoeg voor de liefhebber zijn deze soorten dan ook de kleurrijkste... Veiliger is het de meer neutraal gekleurde maar zo goed als volledig fotosynthetiserende te verkiezen. Tot deze laatste behoren voornamelijk de (Pseudo)plexaura, Eunicea, Muricea, (Pseudo)pterogorgia en Rumphella soorten. Dergelijke fotosynthetiserende gorgonen (vaak ledergorgonen genoemd in de volksmond) zijn vrij tot zeer sterk en groeien goed in een gezond aquarium.
Deze grijsbruine (soms grijsblauwe) ledergorgonen zijn dus, dankzij hun zoöxanthellen, perfect houdbare zachte koralen. Eén van de redenen waarom men deze dieren graag in onze bakken herbergen, is dat ze naast de specifieke vorm, ook veel beweging in de bak brengen. Het statische van de vaste koralen wordt hiermee De vermeerdering van deze fascinerende wezens is gelukkig vrij eenvoudig, hierop volgend worden twee manieren besproken die elk hun voor- en nadelen hebben.
Foto links - Rumphella sp : met zoöxanthellen, dus goed houdbaar.
Foto midden - voor de (Pseudo)plexaura sp geldt hetzelfde.
Foto rechts - Menella sp moeilijk tot niet houdbaar gedurende langere tijd : moet zeker meermaals daags gevoerd worden.
Een eerste methode bestaat eruit een afgesneden takje heel eenvoudig op een steentje te klemmen door middel van een elastiekje. Wel erop letten dat het elastiekje de gorgoonstek niet gaat afbinden en doorsnijden na een dag of twee. Daarom spannen we het niet te hard aan en verdelen we de spankracht van het elastiekje over een grotere oppervlakte door het meermaals om het steentje met koraal te draaien, weliswaar met een mindere spankracht. Het voordeel van deze methode is dat na verloop van tijd (enkele weken!) er op het steentje een uitloop van het weefsel van de gorgoon uitgroeit, zodat na verloop van een langere periode hieruit meerdere takken zullen ontspruiten.
De andere methode om het stekje vast te zetten op een steentje is door het vast te plakken in een aangemaakt gaatje ter grootte van niet veel meer dan 1 mm². De bedoeling is dat de gorgoonas hierin vastgeplakt wordt. Hiertoe dienen we voorzichtig een stukje weefsel (5 - 10 mm langs de lengteas) van de gorgoon weg te snijden een heel scherp mesje (scheermesje of scalpel doen wonderen, wel opletten voor de vingers !). Vervolgens wordt een druppeltje secondelijm in het gaatje van de steen en zet daar het klaargemaakt stammetje in. Het stekje moet zodanig diep geplaatst worden dat het weefsel aan het steentje raakt. Op die manier kan de gorgoon dan echt vastgroeien op het steentje en na verloop van tijd gebeurt dezelfde weefseluitgroei zoals bij de elastiekmethode.
Deze laatste methode vergt iets meer werk en risico's dan de voorgaande en maakt gebruik van secondenlijm, terwijl de eerste wijze meer plaats neemt en de keuze hoe de stek te plaatsen op het substraat beperkt wordt.
Inloggen
Registreren
Foto van de maand
Een koppel Rainfordia opercularis in het kweekaquarium van De Jong Marinelife tijdens het bezoek van het ReefSecrets-team in april 2012
Foto: Patrick Scholberg