Het stekken van Acropora's en andere vertakkende steenkoralen

Zoeken op de site

Woordenboek

Partners

Het stekken van Acropora's en andere vertakkende steenkoralen

Het stekken van Acropora's en andere vertakkende steenkoralen.

Geschreven door Freddy de Gendt | Afdrukken

Vooraleer het stekkenschema weergegeven wordt, is het nog interessant te weten wat typisch is aan Acroporidae, en dit zit zoals in vele gevallen vervat in de wetenschappelijke naam. 'Acro' is een verlatijnsing van het Griekse 'Akros', wat 'top' betekent (cf. het tempelcomplex 'akropolis' te Athene, wat letterlijk voor 'stad op de top' staat) en 'porus', wat verwijst naar de holtes waar de poliepen zich in terugtrekken.

Acropora betekent dus ongeveer 'topporie' of bij uitbreiding 'toppoliep'. Deze naamgeving komt duidelijk van de eerste, kopstandige, grotere poliep, van waaruit het koraal in de lengte uitgroeit. Vertakkingen zullen zo goed als altijd optreden na de top: hierbij vergroot een poliep die dan een nieuwe 'toppoliep' vormt die dan als zijtak gaat verder groeien.

Top poliepen.

· Vertakkende steenkoralen behoren tot de koralen die het gemakkelijkst te stekken zijn.

· Het volstaat om met een stevige tang tot bij het koraal te komen en een tak af te knippen. Gaat het om fijn vertakte koralen, dan gebruiken we best een krombektangetje of eentje met een lange fijne bek.

· Het is vanzelfsprekend uitermate belangrijk dat het materiaal steeds rein moet zijn. Dit wil zeggen dat zeker geen olie of loshangende metaalschilfers in het water mogen terechtkomen. De meeste metaaldeeltjes kunnen op termijn een giftig effect hebben voor bepaalde organismen. Daarom is het aan te raden eens met een algenmagneet te passeren nadat het knipwerk uitgevoerd is.

· Een andere praktische tip: let erop dat de stek bij het afknippen niet verloren gaat als die tussen de stenen zou kunnen vallen. Bij interessante koralen, waar men al lang naar uitgekeken heeft om ze te stekken, zou het zonde zijn om deze al onmiddellijk te verliezen. Een mogelijke oplossing is even praktisch als eenvoudig: om het af te breken deel een heel fijn draadje winden zodat het hieraan blijft bengelen.

· Na het knippen zal de overblijvende stam al snel de groei hervatten en meestal in 3 of 4 splitsen (= manipulatie van de groei: gericht stekken kan groeiversnellend werken).

na het knippen, splitst de stam in 3 of 4 takken.

Wanneer later opnieuw stekken moeten gemaakt worden van zo'n reeds gestekte kolonie, is het interessant dit ongeveer 1 cm onder de splitsing van de takken te laten gebeuren: zo verkrijgt men onmiddellijk vrij flinke en goed levensvatbare stekken.

Af en toe kan het nodig zijn om een koraal volledig te herschikken.

· Door 'selfshading' kan het onderste gedeelte inderdaad afsterven en op termijn een minder fraai zicht opleveren. Bovendien biedt het koraal op die plaatsen een mooie verblijfplaats voor allerlei pestdieren: deelanemoontjes, de bruingele Myrionema-poliepen (parapluutjes), Aiptasia-glasanemonen en ook Xenia kunnen daar beginnen groeien. Op die plaatsen is het voor ons uiterst moeilijk om de dieren nog te verwijderen. Best is dus om de grove middelen te gebruiken en het koraal radicaal uit de bak te verwijderen en de goede delen opnieuw op een steen te zetten.

· Middelgrote platte stukken levend steen een bijzonder goede hulp zijn. Gaten kunnen erin gebracht worden zoals eerder beschreven. Als men het geluk heeft over een diamantboor te beschikken, dan is deze klus vrij snel en zeer netjes geklaard.

· Op deze manier wordt opnieuw een grote kolonie van het koraal gesimuleerd.

· Kleinere kolonies worden op de klassieke manier gemaakt van de overblijvende delen.

Moederkolonie met overgroeide afgestorven gedeelte en de teruggesnoeide kolonie.

Gereinigd levend steen met pasta zijn de basis voor de gesimuleerde kolonie.

Kleinere stekken passen op kleine stekstenen.

· Als koralen -en dan vooral Acropora formosa- pas gestekt zijn, geven ze nogal wat slijm af. Een stevige stroming is nodig om de dieren hiervan te verlossen. Ook de bak dient ervan bevrijd, want die slijmslingers irriteren vooral de overige dieren en dit kan schade opleveren.

Slijmafgave.

· Het nut van de (witte) roosters is reeds aangehaald: men kan er duidelijk mooi werk mee afleveren. Toevallig kwamen we op het idee grijze PVC-buisjes van 12 mm doorsnede in te passen in die roosters. Ze bleken perfect op mekaar te zijn afgestemd... op ieder potje passen dus meerdere deksels.

· Het systeem is ideaal om fijn vertakte koralen (Acropora sp., Montipora sp., …) op een heel beperkte ruimte te vermeerderen. Onderaan het rooster wel afsluiten met een kunststof zeef (bvb PVC muggengaas) zodat de stekjes er niet door vallen.

· Een klein balletje tweecomponentenpasta in het buisje stoppen en de vinger onderaan het buisje houden terwijl het stekje erin gedrukt wordt. Een goede manier om heel snel een meegekregen stekje van een mooi koraal onmiddellijk op een deftige manier tijdelijk te huisvesten. Nadien kan men deze potjes in een stukje levend steen, waarin een gat van 12 mm geboord is, mooi en stevig inpassen.