Een blik onder en daaronder: De Bahamiaanse Blauwe Gaten

Een blik onder en daaronder: De Bahamiaanse Blauwe Gaten.

Geschreven door Ivan Baeten | Afdrukken

A Glimpse Below and Beneath: The Bahamian Blue Holes.
Geschreven door Michael Lombardi.
Artikel origineel verschenen op Coralscience.org

Vertaling: Ivan Baeten.

De onderwatergrot … misschien het meest meedogenloze milieu op Aarde. Een mijl of meer ondergronds, geen licht, en meer dan een uur verwijderd van een duidelijk zichtbare blauwe hemel. Om nog maar te zwijgen over uw volgende adem verse lucht. Het is een plaats waar je er alleen voor staat want er is niemand om hulp aan te vragen. Weinigen zouden aan een reddingspoging durven beginnen mocht je denken een kans te hebben. Het is er donkerder dan de donkerste nacht tijdens nieuwe maan met geen ruimte voor fouten. Een vergissing, een beoordelingsfout of een huivering kunnen fataal zijn … zoals al velen is overkomen.

Maar er is niets zo bevredigend dan het onderzoeken van onderwatergrotten. Beeld je een tunnel in nooit bekeken door mensen. Je bent de eerste, en potentieel laatste om deze geheimzinnige habitat te bekijken. Er is 1 weg naar binnen, 1 naar buiten. Bij je terugkeer word je geconfronteerd met een doolhof … tunnel na tunnel na tunnel terwijl de uitgang amper is in kaart gebracht. Je hart slaat een slag over, misschien twee … misschien drie. Maar je bent OK en op een missie.

Figuur 1, boven recht: De ingang van de geheimzinnige grot Blue Hole, Exumas, de Bahamas. De mysterieuze grot is één systeem dat grondig is bestudeerd en wetenschappelijk onderzocht. Ze heeft meer dan een dozijn nieuwe soorten binnen het maritieme leven opgeleverd. Lokale projecten hebben verwoestende gevolgen voor de mariene gemeenschap in het systeem (foto © M. Lombardi).

De Bahamas liggen ten zuiden en oosten van Florida (de V.S.) en rust boven op een carbonaatplatform dat onderworpen is geweest aan gletsjers, stijgingen en dalingen in zeeniveau en diverse erosieprocessen die alle mijlenlange ondergrondse grotten hebben gebeeldhouwd. Het grootste deel van deze systemen blijven onverkend, aangezien de logistiek voor expedities in dit deel van de wereld nog vrij uitdagend is. Neem deze inspanningen mee onderwater, en de complexiteit neemt opnieuw toe.

Figuur 2: Dr. Marc Slattery verzamelt specimen binnen in de Mystery Cave. (foto © M. Lombardi)

Het wetenschappelijke onderzoek van onderwatergrotten is niet zo alledaags zoals andere onderwatermilieus. Dit is toe te schrijven aan de aanzienlijke opleiding, financiële en andere verplichtingen. Bovendien, wanneer exploratieduiken worden gekoppeld aan wetenschappelijke opdrachten, kan de marge op fouten stijgen. We dienen echter te vermelden dat zulke ontdekkingsteams vele successen geboekt hebben die de wetenschap vooruit geholpen hebben.

Waarom risico’s nemen?

De kennis die door wetenschap in deze habitat wordt opgedaan is weergaloos, en omvat in sommige gevallen belangrijke ontdekkingen die de kijk op bepaalde zaken doet veranderen. Bijvoorbeeld, in de Bahamas specifiek, hebben diepere duiken sinds de eeuwwisseling geologische vormingen aan het licht gebracht waarvan niet verwacht werd ze terug te vinden in dit deel van de wereld. Dit veranderde ons begrip van wanneer deze grotten, meer dan 200.000 jaar geleden, werden gevormd. Door moderne technieken te gebruiken in het geologische dateren en minerale afzettingen waar te nemen, worden de aanwijzingen over globale klimaatveranderingen duidelijk en dragen ze bij tot het globale beeld.

Figuur 3: De ingang van Norman’s Pond Caye Cave. Vele blauwe gaten hebben slechts toegang via de kust of het binnenland wat moeilijkheden oplevert bij de tocht met aanzienlijke hoeveelheden materiaal nodig voor een veilige exploratie (foto © M. Lombardi).

De Bahamas zijn de plaats van zowel binnenlandse als oceaangrotten. De binnenlandse grotten zijn over het algemeen geografisch geïsoleerd, welke unieke habitats creëren voor aangepaste organismen zoals kleine vissen en garnalen die onafhankelijk verder evolueren. Dit is een perfect model om de evolutie te bestuderen in ‘real time’. De oceaangrotten krijgen met de getijden veel schoon oceaanwater en bijbehorende voedingsmiddelen binnen in alle delen van de grotten. De oceaangrotten bieden onderdak aan een aantal ongewervelden, namelijk sponsen, dankzij de sterke stromen die voedsel binnenbrengen in het systeem. In sommige gevallen zijn de sponsen die diep leven en in het donker, geëvolueerd tot nieuwe soorten. Vaak hebben de uniek aangepaste sponsen unieke fysiologische en bijbehorende chemische eigenschappen. Dergelijke unieke eigenschappen hebben potentiële toepassingen in de zoektocht naar biotechnologische ontdekkingen. De capaciteit om de menselijke levenskwaliteit te verbeteren is reden genoeg om wetenschappelijke exploraties van deze grotsystemen voort te zetten. Het is een habitat met veel belofte, een bron voor nog zo vele discussies.

De oudere generatie Bahamianen die nog steeds de Indische folklore Lucayan aanhangen, bezien de blauwe gaten als taboe, aangezien een aantal kinderen en huisdieren in deze slecht begrepen watergevulde pools zijn verdwenen. Over ‘Lusca', een schepsel van deze folkore, wordt gezegd dat ze rond de gaten sluimert, en de reden is voor dergelijke geheimzinnige verdwijningen. Dit culturele (mis) begrip maakt toegang tot verscheidene blauwe gaten moeilijk, aangezien de grondbezitters aarzelen om ‘gekke’ ontdekkingsreizigers toe te laten. Deze onverschilligheid en misverstanden leiden ook tot de vernietiging van deze slecht begrepen habitat, aangezien de huidige lokale projecten de onderzeese systemen beladen met uitbaggeren en bouwpuin. Deze sedimentatie vernietigt potentiële bronnen die nog moeten worden ontdekt, zoals mogelijke behandelingen voor ziektes.

Vandaag ligt er de enorme kans om belangen en middelen samen te voegen om duurzame onderzoeksprogramma's te ondersteuen die de blauwe gaten omringen. Elk systeem is uniek, aangezien het onderworpen is aan variërende stromingsdebieten, blootstelling en verbindingen met het oceaanmilieu, diepte en geologie. De blauwe gaten vertegenwoordigen een complex gebied voor exploratie en wetenschappelijke inspanningen. Ze bieden kansen voor ware exploratie, zuivere wetenschappelijke ontdekkingen, resource management en behoud.

Figuur 5: Één van de vele vreemde schepsels, waarschijnlijk een spons, die door de auteur worden ontdekt. Dergelijke nieuwe soorten zijn een doel voor biomedisch onderzoek (foto © M. Lombardi).

Over de auteur

Michael is de stichter van `Oceaan Opportunity’, een milieudeskundige, een auteur en een ontdekkingsreiziger. Hij is een lid van de Club van Ontdekkingsreizigers. Als onderzeespecialist heeft zijn werk hem van New England tot aan Antarctica gebracht. Hij zetelt in het Comité van de Amerikaanse Academie van Onderwaterwetenschappen en is een verkozen Lid van de Raad voor Menselijke Prestaties in Extreme Milieu's. Zijn werk is vertoond op de Today show van NBC.

Contact information:

Michael Lombardi, PO Box 603319, Providence, RI 02906

www.oceanopportunity.com
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Portaalsite voor de échte zeeaquariaan

Zoeken op de site

Sponsors

Woordenboek

Partners