© Reuters

Over heel de wereld krijgen koraalriffen klappen. Ze ‘verbleken’, wat betekent dat ze massaal afsterven. Blijkbaar zijn ze niet in staat efficiënt te reageren op de snelle veranderingen die wij in hun leefomgeving introduceren, onder meer door de opwarming van het zeewater als gevolg van het broeikaseffect. Op vele plaatsen krijgen koraaldiertjes, of op zijn minst de wiertjes waarmee ze in symbiose leven, het te warm.

Het wetenschappelijke vakblad Nature Geoscience heeft een analyse gepubliceerd van wat er met riffen is gebeurd, nadat ze 252 miljoen jaar geleden terechtkwamen in wat nog altijd als de grootste massale uitsterving in de geschiedenis van het leven te boek staat – hoewel dat record nu onder druk komt van de menselijke expansie. 

Ongeveer 90 procent van de bestaande soorten ging toen onderuit, door een combinatie van waarschijnlijk een komeetinslag en vele vulkaanuitbarstingen. Ook de riffen verdwenen, en werden vervangen door matten van microben. 

Volgens de nieuwe analyse duurde het ‘amper’ 1,5 miljoen jaar voor er op grote schaal nieuwe riffen ontstonden. Die werden wel door andere soorten gevormd dan degene die eerder verloren waren gegaan. Tot voor kort werd aangenomen dat het destijds meer dan 5 miljoen jaar duurde voor er opnieuw riffen de kop opstaken. 

De vraag rijst of de koraalriffen van vandaag voldoende evolutionaire veerkracht zullen hebben om te weerstaan aan de verstikkende invloed van de mens op hun leefomgeving. (DD)

http://www.knack.be/nieuws/planet-earth/het-herstelvermogen-van-koraalriffen/article-4000001197808.htm