Portaalsite voor de échte zeeaquariaan

Good Lordhowensis!!

Door Eric Borneman and Anthony Calfo ¹⁾

(vertaling Rien van Zwienen)

Eric’s visie over Acanthastrea:

Op een bepaalde manier voel ik me misschien verantwoordelijk voor deze recente fascinatie en daarmee samengaande exorbitante prijs van Acanthastrea in vergelijking met andere koralen. Op mijn forum vertelde ik dat het een van mijn favoriete koralen was. In feite, als je mijn forum doorzoekt, zal je zien dat tot midden vorig jaar, de meeste mensen om identificatie van verschillende Mussidae vroegen, waarvan sommige Acanthastrea waren, en sommige die ik niet kon identificeren. Deze koralen zijn in het verleden zowel door hobbyisten als handelaren verkeerd geïdentificeerd. 

Ze zijn al tientallen jaren beschikbaar, vaak worden ze verkocht als bescheiden “vlees koralen” of  “gesloten hersen koralen”. Vaak zaten ze weken of maanden in aquaria van de handelaren als weer een van die nogal lieve, massieve koralen die erg leken op de andere hersenkoralen. Niemand wilde ze echt hebben, en ze werden in de meeste winkels verkocht voor $20 tot $30, volledig verkeerd geïdentificeerd. Ze waren net zo vaak beschikbaar als vele andere soorten “gesloten hersen” type koraal; meer dan bijvoorbeeld Platygyra. Toch heeft de hobby in slechts een jaar tijd een hele populatie mensen ontwikkeld die taxonomist van dit geslacht geworden zijn, en die naar deze vlezige koralen kunnen kijken en ze kunnen benoemen, zoals ze doen met de geslachten Acropora en Montipora.

Het is niet toevallig dat zulke fauteuil taxonomisten vaak eveneens actieve handelaren of verkopers zijn: kopers wees gewaarschuwd. Lees mijn artikelen over koraal identificatie ²⁾ als waarschuwing. Ironisch genoeg, consumenten besteden honderden of duizenden dollars voor deze koralen bij de dierenwinkel en ze nemen niet eens de moeite een plastic liniaal van 50 cent mee te nemen om een corallite te meten om te kijken of de identificatie goed is.

Foto: Chip Cataldo

Voorgaande conferenties hebben prachtige uitstallingen van Montipora of Acropora laten zien. Bij de IMAC van dit jaar waren er uitstallingen waar men heel trots Acanthastrea uitgestald had. Ik vroeg een verkoper of hij mijn hulp wilde bij een fragmentatie demonstratie, en de blik die ik terug kreeg leek te zeggen dat het vergelijkbaar was met het splijten van de Hope diamand in kleine steentjes, alleen voor het maken van een vriendschapsketting.

Het is niet voor het eerst dat zo’n trend optreedt. In de beginjaren van de hobby waren de Xenia soorten het koraal voor de meesterproef. Het krijgen of kweken van een exemplaar van dit soort was vergelijkbaar met het vinden van de Holy Grail. Maar in tegenstelling tot Acanthastrea, was Xenia tenminste legitiem ongewoon (“zeldzaam” in de hobby) vanwege moeilijke transporten vanuit exporterende landen. Nu worden ze gezien als een onkruidachtig soort, en wordt handenvol weggegeven op aquariumverenigingsavonden. En soms heeft men er zoveel dat ze gewoon in de vuilnisemmer verdwijnen. Toen kwam Acropora. Diegene die Acropora konden krijgen en laten groeien werden vereerd en tot op zekere hoogte is deze verering voor deze soort gebleven.

Er bestaan wachtlijsten van 5 jaar voor kleine stekken van koralen die tot de volstrekt gewoontjes of veel voorkomende soorten of kleurvarianten behoren van het rif. Nu, zoals met Xenia, wordt Acropora beschouwd als een onkruidachtig, hoewel nog steeds gewilde groep. Als voorbeeld voor dit fenomeen, ongeveer een jaar geleden, had ik de eer om een lezing te geven voor de Los Angeles Aquarium Society, en bezocht een aquarium van één van de leden. Toen ik het aquarium bekeek, vroeg de eigenaar of ik       “ iets speciaals zag”. Ik bekeek het aquarium nog eens goed, met het gevoel dat ik iets miste. Ik keek links, ik keek rechts, en keek in ieder gaatje en spleetje, ik voelde dat ik blijkbaar erg traag was bij het bekijken van dit aquarium.

Uiteindelijk werd er naar een klein stekje Acropora gewezen dat zoals werd uitgelegd één van de originele en schaarse stekken was van het beroemde “Steve Tyree’s paarse monster”. Zonder iemand te beledigen, moet ik toegeven dat het niet erg paars was. In feite heb ik het achter in mijn aquarium op het zand liggen, achter koralen met meer kleur dan dit infame exemplaar. Ik zie regelmatig koralen met meer kleur in de meeste aquarium winkels, toch vraagt men blijkbaar honderden dollars voor dit koraalstekje van een cm of minder. Mijn indruk is dat een heleboel mensen in deze hobby hun verstand hebben verloren.

Andere vergelijkbare verhalen van “modieuze dieren” zijn in overvloed aanwezig: zoanthiden, Ricordea’s, de Bangaii kardinaalvis. Ze zijn allemaal ooit voor een of andere reden de nieuwste trend geweest, de koralen kosten plotseling schandalig veel meer voor een paar poliepen. In sommige gevallen, worden de werkelijk zeldzame koralen niet herkend in de winkels, of zo laag geprijsd dat ze bijna weggegeven worden. In andere gevallen, worden de meest gewone soorten en kleurvarianten als goud behandeld.

De tragedie is dat hobbyisten in zulke vallen trappen en dat vele mensen veel geld verdienen met misleiding en modeverschijnselen. Om terug te komen op mijn opmerking over Acanthastrea dat één van mijn favoriete koraal soorten is vanwege het vreemde voorkomen dat vele exemplaren hebben op het rif. Deze exemplaren zijn vaak omgeven door sediment en zien er uit als een toevallig stukje koraalweefsel dat op het rif groeit. Het is niet de zeldzaamheid of kleur van de exemplaren, maar vooral hun eigenaardigheid in de natuur zoals ik ze gezien heb, dat één van de redenen is dat deze soort één van mijn favorieten is.

Ik heb vele favoriete koralen, waar men vaak voorbij loopt in de winkels. Ik houd van Anacropora vanwege zijn natuurlijke groeiplaats en zijn gevoelige groei. Toch geven sommige koraalhandelaren ze gratis weg bij hun bestellingen omdat het nogal een saaie bruine kleur hebben. Ik heb ook naar mijn mening één van de zeldzaamste koralen die in de handel voorkomen; een soort voor het eerst beschreven in 1983, en praktisch onbekend tot de publicatie in Soft Corals and Sea Fans (Fabricius and Alderslade 2001). Het is een wrattig en nogal lelijk bruin soft koraal van de Dampia soort. Misschien zou ik een paar honderd dollar voor een stekje van dit koraal kunnen krijgen? Misschien probeer ik  eBay eens!

Om mijn statement te herhalen dat ik voor een Reefslide in Reefkeeping Magazine maakte, Acanthastrea is een relatief groot geslacht in de familie Mussidae en bevat 12-15 soorten. Met uitzondering van A. maxima, kunnen ze allemaal gevonden worden in de gebieden waar koraal collectie voor de aquariumhandel plaats vindt. Acanthastrea soorten zijn niet eenvoudig te onderscheiden van soorten in verschillende andere geslachten en zelfs families van koralen. Ze lijken op andere mussid koralen, vooral Micromussa, Mussismilia, Symphyllia en Lobophyllia.

Ze lijken ook op sommige soorten in de Faviidae familie, die erg moeilijk van elkaar te onderscheiden zijn. Recentelijk heb ik een Blastomussa wellsi gezien die verkocht werd als een Acanthastrea, en zelfs Blastomussa’s zijn de laatste maanden dramatisch in prijs gestegen, misschien wegens hun gelijkenis op Acanthastrea. Misschien, en zeker hopelijk, is het omdat Blastomussa op een duurzame manier verzameld wordt (Bruckner en Borneman, 2005).

In het algemeen, zijn de mussids koralen die gekenmerkt worden door grote coralliten met grote tanden of lobben op hun septa. De coralliten hebben over het algemeen goed ontwikkelde columellae. Om te kunnen zeggen of een levend exemplaar een mussid is, kan men de septa bekijken of voorzichtig te voelen of deze grote en vaak als een zaagtand uitziend tanden aanwezig zijn. Als ze niet aanwezig zijn, is het goed mogelijk dat het een faviid is en geen mussid. Maar een echte karakterisering vereist onderzoek aan een skelet dat ontbloot is van weefsel, en de meeste mussidae en faviidae zijn bedekt met zwaar weefsel dat hun skelet diagnose bijna volledig onmogelijk maakt.

Als het koraal gedetermineerd is als een mussid, dan vereist de soort identificatie het opmeten van de diameter van de coralliten. Micromussa, die erg lijkt op sommige Acanthastrea soorten, heeft coralliten van 8 mm of minder in diameter. Acanthastrea heeft in het algemeen kleinere coralliten dan Lobophyllia, en de meeste hebben coralliten tussen 8-15 mm. Verschillende soorten, echter, kunnen grotere coralliten hebben en die zijn het moeilijkst te onderscheiden van Lobophyllia en Symphyllia.

Met prachtige kleuren die de vaak zachte kleuren van Acanthastrea positief overheersen, zijn hier andere vaak voorkomende mussidae zoals Symphyllia en Lobophyllia te zien in een Palau lagoon. Op de middelste foto, is een Acanthastrea zichtbaar. Kun je het vinden? Zo niet, hoe kan je er dan zeker van zijn dat de foto’s op websites of koralen in de winkel van een Acanthastrea zijn.                                    Foto Eric Borneman.

Er is een verklaring voor hierboven genoemde taxonomische verschillen. Vele aquarianen veronderstellen abusievelijk dat ze Acanthastrea in hun aquarium hebben. In feite, vele foto’s in de Reefslide presentatie zijn aanvechtbaar, en kunnen van andere soorten zijn, met inbegrip van de faviid Caulastrea. Het zelfde geldt voor koralen op het internet en in winkels, die verkocht worden als Acanthastrea. Omdat deze koralen erg vleesachtige poliepen hebben is identificatie zelfs tot geslacht erg moeilijk of onmogelijk, omdat de eigenschappen die een positieve identificatie mogelijke maken verborgen zijn.

Zelfs als Acanthastrea het correcte geslacht is, is het erg, erg moeilijk soorten toe te kennen aan deze levende koralen, zelfs met een kaal skelet. Men moet aannemen dat iedere verkoper die Acanthastrea verkoopt met soortnamen benoemd er waarschijnlijk geen idee van heeft of het die soort is of niet.

Een typische kleine kolonie van wat ik denk een Acanthastrea is, gefotografeerd in Palau. Omdat ik het skelet niet kan zien, ben ik er niet absoluut zeker van of dit Acanthantrea is. Foto:  Eric Borneman

Met een enkele uitzondering, wordt Acanthastrea op vele plaatsen op het rif gevonden, alhoewel sommige soorten veel dieper gevonden kunnen worden, worden de meeste verzameld in ondiep water tot ongeveer 20 m diepte. Ze worden veelal gevonden in wat beschermde locaties of lagoons en kunnen kolonies vormen van een paar poliepen tot grote halve ronde bollen tot substraat bedekkende kolonies van verschillende meters doorsnee, alhoewel niet alle soorten zulke grote kolonies kunnen vormen. Omdat ze verwant zijn aan andere koralen, zijn ze gelijk van vorm, kleur en verspreiding met de meeste mussidae die in de handel verkrijgbaar zijn, zoals de vaak ongelooflijk mooie Lobophyllia hemprichii, een koraal dat tegenwoordig niet zo duur is.

Misschien zijn deze volgend jaar wel duizenden dollars waard? In Corals of the World, beschrijft Veron (2000) de meeste soorten van Acanthastrea als redelijk zeldzaam, ik zou ze echter niet kenmerken als erg zeldzaam in veel van de koraal verzamel regio’s in Indonesië. Zo’n benaming is ook aan vele Euphyllia soorten gegeven, en terwijl dit juist kan zijn voor de doorsnee, zijn ze toch veel voorkomend in koraal verzamel plaatsen (Bruckner en Borneman 2005). Ironisch genoeg, Acanthastrea lordhowensis, in de hobby taal “The Lord” genoemd, is waarschijnlijk de meest voorkomende soort. Het is bijna grappig ze door vele verkopers als “ zeldzaam” genoemd te zien – een duidelijke misleiding van het publiek om de prijs tot belachelijke waarden op te schroeven.

 

Skelet kenmerken van Acanthastrea moeten bekeken worden om de soort te bepalen. In dit geval, zat mijn  Acanthastrea voor lange tijd in de sump voordat ik besloot het er uit te vissen om aan mijn collectie toe te voegen, en is bedekt met kalkalgen die de identificatie moeilijk maken. Ik weet niet wat voor soort het is, ondanks dat ik in staat ben om veel van de skelet kenmerken te zien.                                  Foto’s: Eric Borneman.

In het aquarium, zoals typisch voor de meeste Mussidae, zijn ze tolerant wat betreft verschillende condities en kunnen gedijen in sterk of matige verlichting en stroming regimes. Ze zijn gulzige eters met sterke nachtelijke voeding respons. Bovendien zijn ze goed om hun vechttentakels gecoördineerd te gebruiken, zoals ook Hydnophora doet.

Men moet daarom voorzichtig zijn als je deze koralen bij andere sessiele organismen plaatst die liever niet opgegeten worden door een agressieve Acanthastrea.

Het doet me deugd om te zien dat aquarianen interesse tonen in soorten die ooit als oninteressant gezien werden. Echter, de hyper-overgeïnflateerde prijzen van deze koralen zijn bespottelijk. Voor de prijs waarvoor tegenwoordig een paar Acanthastrea kolonies en stukjes “paars monster”  verkocht worden, kan ik naar de andere kant van de wereld vliegen voor een lange vakantie in Sulawesi, op de prachtige riffen duiken waarvan ik zo hou in Indonesië, en met een beetje moeite Acanthastrea mee terug brengen, gebruik makend van de bestaande exporteurs. Het enige is, dat ik waarschijnlijk geen Acanthastrea zou verzamelen. Ik zwem er meestal gewoon voorbij.

 

Laten we een spelletje spelen! Vind de Acanthastrea op deze foto.     Foto: Eric Borneman.

Anthony’s visie over Acanthastrea:

Wat betreft het doen en laten van de industrie, betreffende het verkopen van “Acans”, wil ik eerst de reactie van een paar mensen delen op mijn “Reef Trendy” ³⁾ artikel. Ik was in eerste instantie verrast dat een kleine vrijmoedige en boze minderheid aquarianen zich erg boos maakten, daarna werd het snel duidelijk waarom men zo emotioneel was. Wij (hobbyisten) zullen onze melkkoe doden als we wakker worden en collectief realiseren wat er aan de hand is.

De klachten waren van een kleine groep actieve “verzamelaars” die “Acans” kopen, handelen en verkopen. Deze individuen werken veelal onder geheimhouding met elkaar op het gebied van prijs beheersing, als je het aantal aquarianen mag geloven die van deze activiteiten gehoord of ervaren hebben en dit kenbaar gemaakt hebben aan anderen in de industrie en justitie. Deze zaak is verergerd door enkele illegale koralen (persoonlijke communicatie US Fish and Wildlife) die hun weg gevonden hebben in de US markt.

Er is van prijsafspraak sprake als verschillende concurrerende firma’s samenwerken om een geheime overeenkomst af te sluiten voor de prijs van hun producten met de bedoeling om echte concurrentie te voorkomen en de klanten het voordeel van prijs competitie te onthouden. Prijsafspraak maken is een criminele activiteit en behelst ook het in geheim afspreken van gunstige prijzen tussen leveranciers en fabrikanten of distributeurs om de concurrentie te verslaan.

Waarom protesteerden de “Acan” handelaren en andere hobbyisten dus tegen mijn artikel? De Ricordea verzamelaars klaagden niet, noch de Acropora of de Montipora enthousiasten. De ironie was dat mijn artikel nauwelijks gewag maakte van “Acans” …zeker niet meer dan de andere genoemde koralen, of top eiwitafschuimers in dezelfde discussie. Ik denk dat het vooral te maken heeft met winstgedreven en dubieuze marketing tactieken, die ook stiekeme acties of opdrijven van elkaars verkoop/handels cijfers omvatten.

Foto: Amy Larsan

Dit leidt ons naar de crux van mijn zorgen dat sommige lezers niet begrepen hebben wat ik bedoel met “verantwoord” handelen in koralen. Laat ik allereerst bekennen dat ik door de jaren heen honderden dollars voor koralen en vissen heb betaald, en dat als ik het me had kunnen veroorloven zou ik dieren die duizenden dollars kosten gekocht hebben. Ten tweede, ik heb geen problemen met kopers die de marktprijs (iedere prijs) bepalen gebaseerd op eerlijke informatie en aanbiedingen! Inderdaad, met de hand gemaakte Italiaanse sportwagens zijn om twee goede redenen duurder: waarde en beperkte productie. En aan de andere kant, de fabrikanten van in massa geproduceerde familie wagens maken om dezelfde redenen winst: waarde.

Gebaseerd op de feiten en eigenschappen van een product of service, kunnen we allemaal eerlijk en individueel (vaak over een erg groot gebied!) bepalen wat we als “waardevol” voor ons beschouwen. Maar dat is niet wat we hier hebben bij sommige van de trendy koraal hype’s. In plaats daarvan, noemen schandelijke handelaren koralen zeldzaam die dit niet zijn (meer hierover later), of bieden gestroopte exemplaren aan. Dit is niet eerlijk. Het is niet verantwoordelijk. En het is niet legaal.

Dus is het werkelijke zo simpel als, “als je het niet koopt…zullen ze het niet verkopen?” Ja, maar nogmaals, het is niet een kwestie van dwingen de prijs van prachtige en dure koralen te laten zakken door alleen een consumenten boycot, omdat we ze wel willen bezitten. Inderdaad, we kunnen niet met zijn allen de prijs van die Italiaanse sportwagens verlagen door ze niet te kopen en wachten tot de prijs zakt. En we kunnen dit ook niet doen voor echt schaarse koralen. Ik ben alleen bezorgd over frauduleuze verkopen tegen iedere prijs, hoe onschuldig de misinformatie ook lijkt, zoals met onkundige verkopers die nooit als importeur hebben gewerkt of zelfs nooit een rif hebben gezien, die plotseling gekwalificeerd zijn om iets “zeldzaam” te noemen in de hobby of in de natuur.

Beschouw, als voorbeeld, de verkoop van “Acans” online  met stille/geheime biedingen?  Dit is op zich niet verdacht, maar de scheve verhouding van “Acan” verkopen die op deze manier gebeuren versus andere koraal verkopen zonder geheimzinnigheid is merkwaardig zo niet zorgwekkend. Bovendien, in sommige van die catalogussen, kan/kon je “Acans” omschreven vinden als “niet Indo”. Hmmm…. Dat is vreemd. Wat betekent “niet Indo” precies? Het leidt naar de vraag waar ze dan wel vandaan komen, en waarom niet verteld? Als het eenvoudig een ander legaal exporterend land was, waarom vertelt men het dan niet?  Of is er enige niet zo toevallige relatie met de vroegere Japanse Acanthastrea die “verdween” toen het gerucht rond ging dat justitie op zoek was naar stropers.

Blijkbaar werd een aantal koralen onder andere namen (Favites chinensis en Goniatsrea pectinata) die inderdaad Acanthastrea waren illegaal geëxporteerd vanuit Japan. Vanwege de enorme sommen geld die betrokken waren bij de in beslag genomen verzameling en verre gaande plannen om door te gaan met de illegale winst makende onderneming, loopt er nu een onderzoek (Borneman, pers. communicatie). Het lijkt dat de samenzwering terug gaat naar de oorspronkelijke landen waar sommige handelaren rijk worden terwijl verzamelaars slechts een paar cent krijgen voor het verzamelen van dezelfde “gesloten hersen koralen” die ze altijd al hebben verzameld. Niet verbazingwekkend is dat stropers doorgegaan zijn ladingen illegaal verkregen exemplaren zogenaamd als Blastomussa aan te voeren.

De gesmokkelde koralen zijn zo winstgevend dat het de moeite waard is om koeriers te gebruiken om kleine hoeveelheden vanuit Japan tussen persoonlijke eigendommen te vervoeren.  Het verkoopspel is dus veranderd, en sommige van die “Acans” gelabeld als “niet-Indo” lijken verdacht veel op die Japanse “Acans” die eerder aangeboden werden. Nogmaals, je vraagt je af.

Foto:  Greg Rothschild

Door naar het verspreidingsgebied van vele Acanthastrea soorten te kijken en de landen met koraal export vergunningen, kunnen we zien dat de herkomst vooral Indonesië is. Deze soorten kunnen en komen ook in andere gebieden voor, maar we moeten ons afvragen,”Is koraal verzamelen en handel toegestaan in deze landen.?”  Zo niet, dan zijn de enige Acanthastrea die verkocht kunnen worden legale (“Indo”) Acanthastrea. Als we kijken naar de CITES regels, dan is het legale gebied van collectie duidelijk. En als het ministerie van handel in Japan zegt dat Japanse koraal export voor decoratieve verkoop illegaal is (Calfo pers. Comm.), dan is dat voor mij ook goed genoeg.

Aan de gewetensvolle aquariaan vraag ik: is dit het werkelijk waard? Waarom de wet overtreden die bedoeld is om de soorten en riffen te beschermen die we bewonderen en onder druk staan? Wat we hopen, natuurlijk, is dat goed geïnformeerde, gewetensvolle aquarianen stropers, oplichters of prijsopdrijving niet steunen. En zeker, de meest in verleiding gebrachte personen kunnen zich troosten met het feit dat er zo vele andere, legale voor het aquarium geschikte soorten beschikbaar zijn om hun behoefte prachtige rif koralen te houden en te observeren, te bevredigen.

Toch, ik betreur nog steeds de creatie van de (belachelijke) hype voor zogenaamde zeldzame koralen. Het lijkt veel op de meerjarige wachtlijst voor bepaalde soorten bij sommige handelaren, zoals Eric hierboven al vermelde. Zulke lijsten zijn belachelijk op het hilarische af. Ze illustreren, op zijn best, de onwetendheid op het gebied van koraal oogsten cycli, en optimale productie mogelijkheden van de kwekers. Op zijn slechts, verraden zulke lijsten bepaalde snode kanten van sommige handelaren. Bedenk echter, dat als een kweker van zeldzame koralen, als je doel is of zoveel mogelijk geld verdienen is, of zoveel mogelijk stekjes weggeven is, is het dan niet logisch om tijdelijk zendingen te vertragen en een grotere stekken voorraad aan te leggen vanwaar je ze kan verzenden.

Waarom zou een kweker een stekje niet in twee willen delen, twee in vier, vier in acht enzovoort tot de stekjes kolonie groeit tot honderden of zelfs duizenden klonen per jaar (zie mijn commentaar op het gemak van stekken van “Acans” en hun groeisnelheid)? Wat is de logica achter het slechts breken van twee of vier moeder stukjes ieder maand? Dit kan zelfs niet wedijveren met de massaproductie van een moeder kolonie van ongeveer 500 stukken die een oogst van 50 stukken per maand of meer toestaat. Het zou duidelijk moeten zijn dat een oprechte productie en oogst productiviteit de lange termijn wachtlijsten zou doen verdwijnen op de meest prettige manier voor alle betrokkenen.

Nu kan ik het verlangen begrijpen van sommige lieden met een onbeperkt inkomen die niet alleen willen pochen met de vorm (kleur, soort of wat dan ook) maar ook de betaalde prijs voor een dier: een beetje elitair of luxe gedrag.  We hebben allemaal onze ondeugden – ik kan daar begrip voor opbrengen. Maar design zonnebrillen, als voorbeeld, zijn vooral “kostbaar” omdat ze in beperkte mate gemaakt worden. Als je twijfels hebt, probeer eens voor te stellen wat er zou gebeuren als de $400 zonnebrillen makers hun producten massaal zouden produceren om de kosten te drukken en ze tegelijkertijd verkopen in zowel Wal-Mart winkels als de duurste boutiquen op Rodeo Drive?. Ah…Ik kan je verzekeren dat de verkopen van design zonnebrillen op Rodeo Drive winkels inzakken, als openvallende monden in een kerk met winderig koor.

Het verschil met “Acans” hier is dat in tegenstelling met design zonnebrillen, “Acans” niet zeldzaam of beperkt zijn. Echt waar! Als je me niet gelooft… ga naar de CITES.org website (http://www.cites.org/eng/resources/quotas/quotas.shtml) en http://www.cites.org/common/quotas/2005/quotas2005.pdf) en kijk zelf naar de export quota’s. Bekijk Indonesië, en kijk naar dit jaar en terug naar de gerapporteerde jaren hiervoor. Je zult stomverbaasd zijn te zien hoeveel Acanthastrea verstuurd is, gerelateerd aan vele andere (correct gezien als) gewone koralen! En je zult ook de afwezigheid zien van quota voor steenkoralen uit Australië, Japan, USA en meer van die landen die het oogsten van hun steenkoralen voor export verbieden of beperken. Als je ook de details leest bij de quota, zal je zien dat voor veel landen die in de lijst staan, er meer dan een paar verschillende soorten van hetzelfde geslacht zijn die wettelijk geëxporteerd mogen worden bij die specifieke soortnaam. Dit is een praktische en nuttige tegemoetkoming aan de verzamelaars en handelaren die grotendeels, net als wij, niet eenvoudig onderscheid kunnen maken tussen de verschillende Acanthastrea soorten, bijvoorbeeld, gebaseerd op levende exemplaren van gestreste en ingetrokken koralen in transport containers.

Dit is de reden dat sommige importlijsten slechts “Acanthastrea echina” bevatten, maar andere soorten worden legaal geëxporteerd onder dezelfde naam. Dit is ook een van de trucjes die nepverkopers gebruiken om de prijs op te drijven. Onwetende klanten zien slechts “A. echinata” online verkoop, groothandel, of op de lijsten van hun lokale handelaren, maar de “slimme” verkoper maakt reclame met zijn bezit van een “zeldzame” soort.

Derhalve, als we jullie vertellen dat het geslacht niet zo zelden voorkomt in aanbod van legaal exporterende landen, houden we je niet voor de gek.! En zo is het altijd al geweest. Bijvoorbeeld, ik ben net terug van een reis naar de Zuid Pacific om te overleggen over de start van een koralen kwekerij. Bij een bezoek aan de duikers op de eerste dag, was ik niet verbaasd of onder de indruk toen ik zag dat ze dozen vol prachtige Acanthastrea verzamelden. Niet verbaasd, gedeeltelijk, omdat ze ook gelijke aantallen Favia’s, Euphyllia’s, Pocilloporia’s, enz. omhoog brachten. En vanwege de gemeenschappelijke overvloed en beschikbaarheid van deze populaire koralen, is het niet verbazingwekkend dat ze allemaal gelijk geprijsd waren voor de export! JA, de prachtige “Acans” worden voor precies dezelfde prijs aan de L.A. importeurs verkocht als bruine Favia hersenkoraal, roze Stylopora, gewone Fungia’s en wat er nog meer in de partij zit. Dit is het beeld aan de beginzijde van de leveringsketen: betrouwbaar, consistent, grote aantallen en relatieve lage winst artikelen. Dit gebeurt week in week uit vanuit de exporterende landen en gaat al tientallen jaren zo door.

  

   Acanthastrea sulawesi Foto’s: Eric Borneman.

Het typische voorkomen van Acanthastrea op riffen in verzamelgebieden van Indonesië. Kleine geïsoleerde kolonies van een paar poliepen, bescheiden een huidachtige bedekking vormend over het substraat. Men kan zich indenken wat een hoeveelheid hak en breekwerk het vergt om zulke soorten te verkrijgen.

Een maand geleden was ik in Singapore, en het verhaal was hetzelfde. Ik heb vele uren en dagen doorgebracht met bezoeken aan plaatselijke viswinkels, koraal kwekerijen en groothandelaren. Acanthastrea waren net zo gewoon en overvloedig als elders. Ik zag honderden en honderden van deze soorten, en allemaal voor de gemiddelde prijs van ieder ander koraal, net zo als het hier in USA was, niet zo lang geleden.

Het onderwerp modieuze koralen is niet mijn hoofd of belangrijkste interesse in de aquarium hobby. Verre van dat, maar duidelijke taal wel. Maar het onderwerp heeft echt een enorme vlucht genomen, meer dan ik me had kunnen voorstellen. Ik heb zojuist de grote online verkoop site, eBay, bekeken met een random zoekopdracht naar “Acanthastrea” en het eerste onderwerp wat getoond werd (bieden tot eind juli, 2005) was een meer dan 600 poliepige kolonie van meer dan 20 stukken van deze geliefde Mussidae; de verkoper schat deze collectie op meer dan $ 75.000 en bied het voor “slechts” $ 15.000 aan. Dat voor koralen die de US voor minder dan $ 10 per stuk binnenkomen, ik vraag me af op welk punt in de sprong van $ 200 naar $ 17.500 is er sprake van waanzin.

Vermeerderen van Acanthastrea

Een verhaal over het stekken van deze mussid lijkt ...wel, een anticlimax! Maar eindelijk, in dit artikel, ben ik ontsnapt uit een foetus houding, waar ik al uren in lag al roepende “vind een leuke plaats, vind een leuke plaats!” Een veilig leuk onderwerp zonder contraversie!

Acanthastrea is zonder meer een van de sterkste, meest tolerante en snel groeiende steenkoralen waar ik mee gewerkt heb. En bedenk wel, ik heb met honderden koraal soorten gewerkt, en door de jaren vele duizenden exemplaren in mijn handen gehad. Voor iedereen die geïnteresseerd is in het houden van of stekken van Acanthastrea, kan ik juli verzekeren dat het een heerlijke en dankbare goed houdbare soort is om mee te werken.

De zaken die Acanthastrea zo’n goede kandidaat voor stekken maakt zijn als volgt:

- Grote poliepen die graag voedsel opnemen en doel gericht gevoed kunnen worden (gebruik gemalen vlees van zeedieren: zooplankton substituten). Regelmatig voeden versnelt de groei, herstel en de oogst cyclus).

- Duidelijke en opzichtige coralliten die gemakkelijk gescheiden kunnen worden met minimale rest schade aan de rest van de kolonie.

- Aanpassing vermogen aan een grote range van verlichting condities, maar speciaal tolerant voor de zware blauwe koude temperatuur spectra die aquarianen tegenwoordig mooi vinden.

- Snelle groei en populariteit onder de aquarianen leidt tot goede winsten en maken het aantrekkelijk voor commerciële kwekers/verkopers.

Sinds het begin van het ontwikkelen van verstandige voorzichtige stek technieken van dit koraal, heb ik waardering gekregen hoe tolerant deze soort is voor behandelingen. Aannemende dat een stek kandidaat ideaal geplaatst is (zes maanden of meer op dezelfde plaats) en in goede conditie (regelmatig gevoed, stabiele mineraal samenstelling en kwaliteit van het water), is succes met de poging het te stekken bijna altijd gegarandeerd! Zonder enige significante verandering in licht of waterstroming “na-operatie” aan te brengen, zullen het moederstuk en de stekken opmerkelijk snel genezen. Ik heb de mijne en andere in een paar dagen zien genezen en in slechts twee tot drie weken uit te groeien tot volledig gevormde poliepen klaar voor weer een tweedeling. Een maandelijkse oogst cyclus is in feite conservatief als je begint met goed gewende exemplaren.

Mijn voorkeur is de individuele poliepen te scheiden om ze sneller uit de moeder kolonie te laten groeien. Als de afscheidingen voldoende grootte of aantallen poliepen bereikt hebben voor de verkoop, kunnen ze simpelweg op de traditionele manier gelijmd of vast gemaakt worden (typisch natuurlijke hechting of secondenlijm). Ik scheid poliepen van kolonies in de natuur door bot snijders en wild tangen te gebruiken. Als ik erg geduldig ben, gebruik ik een “Dremel” of draadzaag (een met diamant belegde draadzaag die gebruikt wordt om bochten te zagen in gekleurd glas of keramische tegels). Maar als er een enkele poliep versplintert of breekt met welke stek techniek ook…wees niet bang! Acanthastrea is opmerkelijk veerkrachtig.

 

Zoals je op de foto’s kunt zien, neem ik nu de toevlucht tot het brutaal in tweeën hakken van poliepen met een scheermes of schaar. Poliepen van dit prachtige koraal genezen en groeien binnen een maand weer aan. Sterke stroming en regelmatig voeden zijn echter cruciaal voor een snelle oogst cyclus. Poliepen kunnen zelfs op zandbodem gehouden worden als vrij levende exemplaren. Na een paar generaties van stekken, is er minder/weinig carbonaat massa onder iedere poliep; ze liggen eenvoudig los en slap op de “zeebodem” van je stekkenbak. Het is inderdaad opmerkelijk om te zien en te voelen hoe een scheermes de septa doorsnijdt. Sneden kunnen veilig overal in de kolonie en tussen poliepen gemaakt worden. En denk er wel aan dat het succesvol stekken van ieder/elk stuk koraal het gevolg is van de noodzaak voor een vergelijkbare vermeerdering in de natuur. Acanthastrea is inderdaad een zeer taai en nuttig aquarium koraal, zelfs als de kleur alledaags is. Denk er wel aan deze, en alle, koralen verantwoord te gebruiken.

Slotopmerkingen van Eric en Anthony

Het zou mooi zijn als de winsten die gemaakt worden met de recente verkopen van Acanthastrea in de handen zou blijven van landen waar ze vandaan komen, en niet in die van degene momenteel bezig met hun handel tegen enorme geïnflateerde waarden. Deze hype zou smokkel en andere zwarte markt handel alleen voor de verwachting van grote winsten kunnen aanmoedigen. Bij voorbeeld, landen zonder vergunning voor de export van hun koralen, zouden kunnen beginnen hun beschermde grondstoffen te exploiteren, die anders onaangeroerd zouden blijven, voor de verlokking van de duizend dollar koralen voor hun kust. We hebben inderdaad gehoord van verzamelaars in niet-CITES landen die plannen maken hun koralen naar CITES landen te zenden om ze om te leiden naar Amerika. Er kan helaas geen misverstand bestaan over de drijfkracht en verantwoordelijkheid voor deze onwettige acties. We handelen op vele manieren, en dit is niet iets om trots op te zijn.

 
Foto: Randy Olszewsk

Misschien zouden voor alle koralen die in de natuur verzameld worden, zonder echt bewijs dat zij bestaan op een verantwoord niveau om continue verzameld te worden, exorbitante prijzen gerekend moeten worden. Omdat de koraalriffen achteruit blijven gaan, zou er echte economische druk op de verkoop van soorten op de CITES lijst moeten zijn, maar niet zoals in dit artikel beschreven. Misschien is het tijd om belasting te heffen op in het wild geoogste koralen zodat de ontvangen belasting gebruikt kan worden voor bescherming van koraalriffen. Zo’n actie zou marine cultuur, aqua cultuur en duurzame oogst praktijken stimuleren.

Het zou ook in lijn zijn met het al lang bestaande CITES uitgangspunt dat handel in CITES soorten een niet beschadiging verklaring verlangt, van een wetenschappelijke autoriteit, dat handel in die soorten geen schade toebrengt aan het overleven van die soorten. In het geval van de koraalhandel, vooral die van de meeste exporterende landen, is dit weinig meer dan een loos statement omdat strenge populatie studies in de meeste gevallen niet gedaan zijn.

Als verkopers en kopers geïnteresseerd zijn in een koraal omdat het zeldzaam is, of beweerd wordt dat het zeldzaam is, dan zou er een verminderde vraag moeten zijn voor die soort, bij aquarianen. De missie statements van alle marine aquarium organisaties die ik ken hebben een tekst over het bewaken, het conserveren en duurzaamheid. Het is niet langer modieus om een asbak gemaakt van gorilla handen of een paraplu bak gemaakt van een olifantenpoot te hebben. De handel in ivoor is ook in vele landen verboden. Waarom zouden verkopers die de kramen vullen en de aquarianen die internationale aquarium conferenties bezoeken, die zich bijna allemaal natuurbeschermers noemen, niet woedend zijn over de verkoop van een “zeldzame” CITES” soort, in plaats van het graag willen hebben of het te koop willen aanbieden? Als de soort inderdaad niet zeldzaam is, dan zijn zulke verkopen gebaseerd op leugens, op zijn minst en fraude, op zijn slechts. Prijsafspraken bij deze (of iedere) begeerde koralen is ook een misdaad.

Acanthastrea kan dan misschien in sommige gebieden zeldzaam zijn en meer voorkomen in andere. Sommige exemplaren kunnen zeldzaam zijn, in het algemeen. Er is echter weinig bewijs, dat ze meer of minder zeldzaam zijn dan vele duizenden andere koralen in de handel. Het is altijd leuk als er iets gebeurt dat enthousiasme opwekt in de aquarium hobby; we hopen echter dat die opwinding gebaseerd is op nieuw inzicht en kennis, niet de over geïnflateerde en trendy vraag naar dit jaar’s, uit de natuur verzamelde, “koraal van de dag”

Referenties:

Bruckner AW, and Borneman EH. 2005. Developing a sustainable harvest regime for Indonesia’s stony coral fishery with application to other coral exporting countries. Proc 10^th Int Coral Reef Symp, Okinawa. in press.

Fabricius, K. and Alderslade, P. 2001. Soft Corals and Sea Fans. AIMS, Townsville. 264 pp.

Veron, J.E.N. 2000. Corals of the World. Australian Institute of Marine Science, Townsville. 3 Volumes.

1. http://reefkeeping.com/issues/2005-08/ebac/index.php
2. http://reefkeeping.com/issues/2002-04/eb/index.php
3. http://reefkeeping.com/issues/2005-02/ac/index.php